The Stories of the artworks
BITTERSWEET REFLECTIONS
NL -Tribecalledtrash bestaat uit series kunstwerken waarin ‘Trash’ zowel letterlijk als figuurlijk wordt gebruikt. Letterlijk is een berg afval op straat haast vergroeid met het straatbeeld en weerspiegelt aan ons terug hoe we omgaan met materie, elkaar en onszelf in deze vluchtige maatschappij. Figuurlijk wordt in deze nieuwe serie het begrip ‘Trash’ uitgediept in onderwerpen die bestaan in de onderstroom van de samenleving - de schaduwzijde waar we liever van wegkijken of ons niet bewust van zijn.
In een bitterzoete vertelling tracht de kunstenaar in deze serie onze collectieve en persoonlijke schaduwkanten naar voren te brengen en te belichten. De relatie tussen het kunstwerk en het publiek is bijzonder interactief. De kijker wordt geherintroduceerd met iets wat hij herkent, maar liever niet wil zien. Door het in een andere context te plaatsen, vaak mooier dan de herinnering aan het object of de waarde en betekenis, wekt het nieuwsgierigheid. Het idee van re-use, repurposing en nieuw leven geven aan iets wat afgewezen wordt en niet gezien wil worden, creëert naast de praktische aandacht en psychologische gevoelswaarde, een sterk symbolisch beeld en geeft waarde aan de menselijke ervaring doordat het bewust maakt wat tot dan toe onbewust was.
ENG -Tribecalledtrash are series of artworks that uses the concept of "Trash" both literally and figuratively. Literally, it represents a pile of waste on the streets, almost merging with the urban landscape, reflecting how we deal with possession, materialism, each other, and ourselves in this fast-paced society. Figuratively, in this new series, the concept of 'Trash' is delved into subjects that exist in the undercurrent of society - the shadowy side we prefer to look away from or are unaware of.
In a bittersweet narrative, the artist attempts in this series to bring forth and highlight our collective and personal shadow aspects. The relationship between the artwork and the audience is highly interactive. The viewer is reintroduced to something they recognize but would rather not see. By placing it in a different context, often more beautiful than the memory of the object or its value and meaning, it arouses curiosity. The idea of re-use, repurposing and giving new life to something that is rejected and doesn’t want to be seen, creates not only practical attention and psychological emotional value, but also a strong symbolic image. Giving value to the human experience by making the unconscious conscious.
FROM EDEN WITH LOVE
Gen 1, 27- 28
{27} En God schiep de mens als zijn beeld; als het beeld van God schiep Hij hem; mannelijk en vrouwelijk schiep Hij hen. [28] God zegende hen, en God sprak tot hen: 'Wees vruchtbaar en word talrijk; bevolk de aarde en onderwerp haar; heers over de vissen van de zee, over de vogels van de lucht, en over al het gedierte dat over de grond kruipt.'
En zo geschiedde…
De mens werd onderdeel van de schepping, heerste over de dieren, de aarde en elkaar. Gaf tegelijk de autonomie en autoriteit uit handen aan de hogere macht/ religie als een soort slaaf van het systeem, verviel in polariteiten, afgescheidenheid en werd ‘sugarcoated’ afgeleid door entertainment, brood & spelen waardoor er ruimte ontstond voor controle, competitie, strijd, materialisme, onderdrukking en ongelijkheid en creëerde de wereld zoals we deze vandaag de dag beleven.
Hoe zijn het zijn als we ons zouden realiseren dat we niet alleen onderdeel van de schepping zijn, maar ook juist de creators en onze ideale wereld zouden kunnen creëren gebaseerd op eenheid, gelijkheid en onze grootsheid vanuit onvoorwaardelijke liefde?
Alienated from our true nature
- When the hunter becomes hunted-
In een wereld waarin technologie steeds meer verweven raakt met de mens en zijn natuur en ons wordt voorgehouden dat technologie en Kunstmatige intelligentie een onderdeel zijn van onze natuurlijke revolutie, wordt ons leven steeds kunstmatiger en raken we steeds meer afgescheiden / alienated van onze ware natuur, elkaar en de natuur….
Vanuit het Transhumanisme bezien zal de mens zich fysiek moeten verbeteren met computers, software upgraden met technieken als nanotechnologie, genetische manipulatie en een verregaande integratie van computertechniek in het menselijk lichaam.
Computertechnologie/ big tech lijken steeds opnieuw een technologische versie te manifesteren van dat wat in de spirituele, metafysische en esoterische wereld al langere tijd bekend is…We bevinden ons op een punt in de geschiedenis waar we lijken te moeten kiezen tussen een analoge of virtuele werkelijkheid. Een oorspronkelijke of kunstmatige bewustzijnsveld….Een spirituele holistische visie op mens en bewustzijn of de rationele/ transhumanistische….
Dit narratief speelt zich af in een achtergrond met een mythologische voorstelling waarin Diana /Artemis -godin van wilde dieren & de jacht rustig aan het baden is met haar hofdames. Ze merkt op dat ze begluurd wordt door de beruchte jager Actaeon en woedend verandert ze hem instant in een prooi waarop hij vervolgens door zijn eigen zwaar afgerichte honden wordt verscheurd: when the hunter becomes hunted - Van jager naar prooi, van dader naar slachtoffer, worden de rollen omgedraaid.
Een metafoor die herkenbaar is in een tijd waarin technologie verheven wordt als religie met goddelijke skills waarbij de verlosser zich aandient in bits en bytes,( groene lianen) die ons via nulletjes en eentjes toegang verschaft en verleidt tot goddelijk potentieel. Deze transhumane ‘goddelijke’ programmering (Artemis/Diana) lijkt steeds hardnekkiger te worden en als we niet opletten verandert de mens (Jager)langzaam in een machine (prooi)…bespeeld en aangestuurd door de handen (honden) die hem in eerste instantie zijn 'goddelijke' ID & macht gaven....
Seeing behind the veil of illusion
Chaotisch spel van kracht en tegenkracht gevangen in een ‘stil’ moment vlak voor de doorbraak. De tegenstellingen lijken zich even te verenigen en je wordt uitgedaagd om hieraan voorbij naar de illusie tussen werkelijkheid en verbeelding te kijken.
Vanuit de binnenkant van dit gebouw /Kerk; een soort toren Babel 2.0, zie je enerzijds de opbouw van en tegelijkertijd de ineenstorting van de zuilen, machtsstructuren zoals we die kennen: Economie & financiën, onderwijs, politiek, gezondheidszorg, maar ook het instituut de Kerk, materialisme en overconsumptie. De zuilen waar we ons lange tijd veilig in voelden zouden wel eens ‘schijn - architectuur’ kunnen zijn.
De chaos wordt met de dag groter. De zuilen worden enerzijds strakker aangetrokken en tegelijkertijd verliezen ze hun kracht simpelweg omdat ze een groot deel van de mensheid niet meer dienen.
Een paradigmaverschuiving vindt plaats met kracht en tegenkracht, actie, reactie en er ontstaat een soort ‘verstilling’ in de chaos. Terugverlangend en vasthoudend aan het oude en tegelijk angst & onzekerheid over het nieuwe worden we in een ‘freeze’ naar binnen uitgenodigd, stil te staan en te kijken naar wie wij dan in werkelijkheid zijn…
Zo buiten zo binnen
Deze Kerk / gebouw /Toren is dan ook geen gebouw, je bent het zelf! De muren en zuilen representeren namelijk je eigen geloofsovertuigingen, gedachtes die je in feite gevangen houden in jezelf gecreëerde gevangenis gefundeerd op tweedehands overtuigingen, die het zicht belemmeren op je ware potentieel, het hogere/ De hemel het goddelijke wat in ieder mens zelf zit.
Zo boven zo beneden
Want terwijl dit gebouw omhoog reikt en verbinding lijkt te zoeken met de hemel is hij in feite een symbool van afgescheidenheid omdat het Goddelijke op hoge onbereikbare hiërarchische afstand wordt gehouden, ver bóven de mens. Ook dit beeld is een menselijke construct. Want wat als we voorbij onze eigen muren zouden kijken.
Er is dan ook geen werkelijkheid anders dan je eigen perceptie/ waarneming. Zoals je naar de wereld kijkt is hoe je deze kiest te zien. Er is geen interpretatie vrij van perceptie. Ook de wereld van afgescheidenheid is gecreëerd.
Zelfonderschatting
Het verhaal van de toren van Babel wordt gezien als de arrogantie en hoogmoed van de mens die dacht een toren te bouwen die naar God / hemel reikte, en God zou hebben ingegrepen door de Toren in te laten storten. Maar in werkelijkheid grijpt God nooit in, omdat wij vrije keuze hebben gekregen. Het lijkt daarom juist te gaan over zelfonderschatting van ons eigen potentieel, het goddelijke zit in ieder mens zelf en het zijn slechts onze eigen muren die anders doen geloven en creëren.
In de koepel ligt het nieuwe omvat dat in het oude geborgen ligt, klaar om geboren te worden. Het is aan jou & mij
The war on trauma
- Genocide on Authenticity -
We leven in een toxische maatschappij waarin veel systemen niet meer lijken te werken en waar we nauwelijks ons authentieke zelf durven te zijn en deze ware aard maar al te vaak onderdrukken om maar binnen het ‘normaal’ te vallen. We lijken ver verwijderd te zijn van wie we werkelijk zijn. Wat wij denken dat normaal is eigenlijk best abnormaal.
Als we in een maatschappij zouden leven die werkelijk gebaseerd op is onze ware menselijke basisbehoeften:
* Zouden we dan de aarde/ moeder natuur vernietigen?
* Zouden we dan bepaalde bevolkingsgroepen onderdrukken?
* Zouden we dan ook zoveel onnodige spullen verkopen aan mensen die ze niet werkelijk nodig hebben en die ook nog eens veelal schadelijk zijn?
* Zouden er massa-industrieën speciaal gericht zijn op het ontwerpen van propaganda om alle massaproducten aan de man brengen?
* Zou er armoede zijn? Honger?
* Zouden we mensen eten geven dat giftig, verslavend en ongezond is?
* Zouden we schoolsystemen inrichten op prestatie,competitie en evaluatie voorbij aan de authenticiteit van het kind?
* Zouden we een zorgsysteem hebben dat hoofdzakelijk gebaseerd is op symptomen bestrijden? Ipv op preventie?
* Zouden we kinderen medicatie geven zodat ze mee kunnen in het ‘normaal’?
Daarbij lijkt er een ware oorlog/strijd / onderdrukking te woeden tegen trauma ( wond - pijn) We leren deze pijn te onderdrukken met kunstmatige kortstondige oplossingen buiten onszelf waar Big Pharma, industrieën en de overheid alleen maar rijker en machtiger van worden. En dat terwijl de pijn /trauma juist vaak de diepere oorzaak blijkt te zijn van fysieke/ mentale ziektes en verslavingen….
De vele afleidingen en entertainment geven kortstondig verlichting van pijn en maken ons daarna alleen maar leger. Dit zorgt weer voor een nieuwe ‘cravings’ die we vervolgens weer opvullen met allerlei verslavingen: suiker, roken, drank, drugs, gamen, sociale media, netflix, cosmetica, werken, tv kijken, slaappillen, shoppen, medicatie, eten etc
Het ‘War on Trauma’ systeem houdt zichzelf in stand doordat het pijnvermijdend en genot zoekend is en losgekoppeld van wat het betekent om mens te zijn.
Als je het mij vraagt is de mensheid nog nooit zo ver van zichzelf, medemens en de natuur verwijderd geweest. Met de wetenschap als nieuwe religie (daarmee onderschat ik absoluut niet het belang van de wetenschap!) gaan we voorbij aan de multidimensionale wezens die we van oorsprong zijn.
Dit kunstwerk is geïnspireerd op en door het meesterlijke werk van Dr. Gabor Mate. Volledig gegrepen door de waarachtigheid van zijn wijsheid, diepgaande werk en fantastische boeken ontstond dit kunstwerk.
Ik hoop je met dit kunstwerk te inspireren om je eigen-wijze authentieke pad te bewandelen los van de verwachtingen van de omgeving en maatschappij. En vrede te sluiten met je trauma's door deze liefdevol aan te kijken, te onderzoeken, te bevrienden, te doorvoelen en te helen...
Convenient Lie
Dat niets is wat het lijkt vandaag de dag bleek ook in de docu Cowspiracy…want de docu stelt:- Dat de vleesindustrie 1 van de grootste vervuilers is van moeder aarde is al tijden bekend, maar dat de Vee-industrie de grootste uitstoot van CO2 veroorzaakt wist ik niet. ..Dit gaat ook over methaangassen en waanzinnige hoeveelheden water. -Dat er namelijk 15.000 liter water wordt gebruikt om 1 hamburger op je bord te krijgen… wist ik ook niet-Dat partijen als Greenpeace zwijggeld krijgen om de ware CO2 bron stil te houden wist ik ook niet. -Om over de vissenbijvangst maar niet te spreken zonder tranen…- Dat minder of geen vlees eten best een meer dan nuttige tip is voor wie een bijdrage wil leveren aan een betere wereld en bij dierenleed niet langer wegkijkt…- Dat we als mens op een punt zijn aangekomen van ‘no return’ is duidelijk en dat de keuzes die we maken de komende jaren, de toekomst voor de hele mensheid en de aarde bepalen…
En ja deze docu raakte mij diep en creëerde een compleet schuldgevoel en directe gedragsverandering. Mission accomplished zou je denken…. Tot ik Parallel hieraan steeds meer ontdekte over ( Klimaat) Agenda 2030… Zou t zo kunnen zijn dat door dit soort docu’s vol met drama/ ‘blootgelegde leugens omtrent de CO2 uitstoot / klimaatverandering juist worden gebruikt om in te spelen op je emotie en schuldgevoel en dat dit heel handig zouden kunnen zijn om een bepaalde Vegan Klimaat agenda 2030 Build Back Better- You own nothing and you'll be happy - te promoten en uit te rollen? Dat we binnen afzienbare tijd klimaat punten krijgen bij goed gedrag en strafpunten bij overtreding in je digitale paspoort
En we worden alleen nog en masse aan de gemanipuleerde vleesvervangers gehangen….Dat deze dubieuze klimaat topic aan vele nietsvermoedende mensen wordt gepropageerd waarbij ze overspoeld worden met doemscenario's met betrekking tot dit evoluerende fenomeen dat wereldwijde klimaatverandering wordt genoemd- maakt het onderwerp voor mij erg dubbel en controversieel….
The Convenient Lie is de naam van dit vrolijk gekleurde boeket bloemen gebaseerd op het werk van Jan van Huysum ( 1724). In dit kunstwerk staan de bloemen in een urn en zijn ze geladen met een bitterzoete twist: De bloemen zitten namelijk vol dierlijke organen, vleesafval, gewonde proefdieren, geitenogen, varkenshart, hersenen, bijvangst vissen, bloederige karkassen, schapenkoppen, afgehakte zwijnenkop, veren van de pluimvee, slachtafval, niet goed verdoofde varkens tijdens de slacht, dierenleed, maar ook perfect gesneden stukken vlees die in de supermarkt liggen prachtig gepresenteerd waardoor je vergeet dat je een dier eet....
Kortom een kleurrijk dierlijk leed boeket in een urn, de urn die in mijn ideale wereld de voltooid verleden tijd van dierenleed / vleesindustrie / dierproeven / de valse Klimaatagenda en oude systemen representeert….
Zelf droom ik van een zuiver klimaat wat NU begint bij jezelf en niet morgen pas buiten jezelf om wordt bepaald en via een ( straf)puntensysteem en via een Green passport wordt gecontroleerd…Food ( meat) for thought